از امام رضا (ع) می پرسم...
چرا پیشوایان و معصومان بر سجده کردن سفارش می کردند و سیره ی آنان پایبندی به آن بود؟
سجده را جان بندگی و وسیله قرب خدا دانسته اند. سجده فرار از همه اغیار است و اقبال کامل به پروردگار.
امام رضا (ع) نزدیکترین حالت بنده به خدای را زمانی می دانستند که او برای خداوند سجده کند (1) و به همین سبب است که خدا فرموده است:(( و اسجد و اقترب))(2).
(1) کلینی، کافی ، ج3 ، ص 264 .
سیره ی امام نیز سجده طولانی بود. امام رضا به سلیمان جعفری فرمودند : ((باد شدیدی وزیدن گرفت و من در سجده بودم. هر کس به دنبال پناهگاهی بود؛ اما من هنوز در سجده بودم تا باد فرو نشست.(3)
(2) سوره علق 19 .
(3) عیون الخبار الرضا، ج2 ، ص7 .
امکانات وبسایت