خـطرهای نـاشـی از سـهل انـگاری و تـرک نمـاز
در هر دعوتی، تشویق و هشدار، هر دو نقش مهمی دارند. در آیات و روایات پاداشهای فراوانی برای نماز بیان شده و همچنین عقوبتها و کیفرهای سختی برای ترككنندگان، کاهلان و ضایعکنندگان نماز بیان شده است.
در دعوت باید اِنذار هم وجود داشته باشد تا افرادی که در مقابل دعوت به حق و نماز، سنگدلی و سرسختی نشان دادند، بدانند گرفتار چه خطراتی میشوند؟
«مَا سَلَكَكمُ فىِ سَقَر * قالوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّین»؛ در قیامت از دوزخیان پرسیده میشود که چه چیز شما را روانۀ دوزخ كرد؟ میگویند: ما از نمازگزاران نبودیم.
در جای دیگر نیز میخوانیم: «فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلَّى»؛ آنگاه که کارد به استخوان میرسد و در لحظۀ انتقال از دنیا به برزخ، خداوند میفرماید: اینها نه ایمان آوردند و نه نماز خواندند.
در روایات میخوانیم: کسی که نماز را عمداً رها کند، کفر ورزیده است و از دایرۀ حمایتهای الهی و رسول خدا محروم میشود: «مَنْ تَرَكَ الصَّلَاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَ مِنْ ذِمَّةِ اللَّهِ وَ ذِمَّةِ رَسُولِ اللَّه»؛
ادامه مطلب در ادامه مطلب...